Al jarenlang wordt mij gevraagd hoe een goede kwaliteitsrapportage eruit moet zien en of wij bij Triaspect daar goede voorbeelden van hebben. Jarenlang werkte ik ook mee aan het opstellen van kwaliteitsrapportages. Mijn bijdrage ging voornamelijk over de analyse en opvolging van incidentmeldingen en omdat de opvolging vrijwel altijd ontbrak en er veel naar cijfertjes werd gekeken was mijn advies in mijn ogen vaak een open deur.
Er wordt goed gemeld in de gezondheidszorg. Inhoudelijk valt er nog wel wat te verbeteren, zo wordt er veel gemeld op cliëntniveau (spoor 1) en worden de oorzaken die buiten de invloedsfeer van de cliënt liggen (spoor 2) regelmatig over het hoofd gezien, maar de basis voor de kwaliteitsrapportage is volop aanwezig. In een kwaliteitsrapportage worden de cijfers in beeld gebracht, vergeleken met voorgaande periodes en als het enigszins goed in elkaar zit, worden er ook interpretaties geschetst van de cijfers en de hieruit komende verbeteracties. Sommigen doen het iedere maand, sommigen ieder kwartaal, tertaal en natuurlijk nog jaarlijks. Eigenlijk is de kwaliteitsrapportage niets meer of minder dan een samenvatting van de data die in een meldsysteem zit, de analyse die daarop is uitgevoerd en de verbeteracties die ten gevolge daarvan zijn ingezet. En vergeet nou alsjeblieft de uitkomst en evaluatie van de verbeteracties niet! Niet alles wat je bedenkt en uitvoert werkt even goed, weet je. Het is vaak vallen en weer opstaan.
Wat ik me ging afvragen is voor wie je die kwaliteitsrapportage nou eigenlijk maakt? Voor jezelf als stok achter de deur? Voor je leidinggevende? Voor de Raad van Bestuur? Voor de toezichthouder, zoals de inspectie?
Hoe zou het zijn als we onze processen gewoon goed op orde hebben? Als we doen wat we in het beleid zeggen dat we doen? Als meldingen structureel goed afgehandeld worden? Als ernstige incidenten of incidenten die vaak voorkomen dieper geanalyseerd worden met bijvoorbeeld de Prisma methodiek? Als de verbetermodule in het meldsysteem gevuld is met gekoppelde verbeteracties aan de incidentmeldingen en Prisma onderzoeken? Als we niet eens per kwartaal een trendanalyse doen, maar continu in beeld hebben hoe het staat met de kwaliteit van zorg? Als we niet afhankelijk zijn van een meldsysteem en het moment waarop je een analyse doet, maar ook seintjes krijgen van collega’s die denken “Hier gaat iets niet goed”? Als we zelf bedenken of verbeteringen bij die ene cliënt of dat ene team ook relevant zijn voor andere cliënten of teams? Als we er niet klakkeloos vanuit gaan dat één idee het goede idee is en alle verbeteracties succesvol zijn, maar evalueren op basis van metingen en observaties? Als een auditor of inspecteur vraagt naar je kwaliteitsrapportage en jij niet met je mond vol tanden staat omdat je geen kwaliteitsrapportage hebt, maar dat je TriasWeb erbij pakt en alle analyses en gekoppelde verbeteracties met hun status direct in beeld brengt?
Zeg nou zelf: dan heb je toch geen kwaliteitsrapportage meer nodig?
Lieke van den Heuvel
Teammanager Nijmegen/Adviseur/Trainer
Geïnspireerd door dit artikel? Neem contact op met jullie TriasWeb adviseur om samen te kijken hoe jullie dit binnen de organisatie kunnen vormgeven.